Ένωση Ποντίων Μενεμένης - Ιστορική αναδρομή

Τετάρτη, 24 Νοέμβριος 2010 01:10

Χρόνια πριν.... τον Αύγουστο του 1981, μια παρέα ανθρώπων 2ης και 3ης γενιάς μάζεψε τις ιστορίες, τις μνήμες, τον σεβασμό και όλη την αγάπη της για την αιώνια πατρίδα, τον Πόντο... και πίστεψε πως ο λαός που εκπροσωπεί, αξίζει τον κόπο να έχει φωνή και παρουσία στο πολιτιστικό γίγνεσθαι.

Οι άνθρωποι αυτοί προσπάθησαν, σκόνταψαν, ξεπέρασαν δύσκολους καιρούς. Κάποιοι χάθηκαν στην πορεία. Άλλοι έμειναν και πάλεψαν και ακόμα παλεύουν.

Ακόμα περισσότεροι πίστεψαν και ήρθαν και η παρέα έγινε ομάδα, η ομάδα σύλλογος, σύλλογος που πορεύθηκε στα χρόνια. Με τον ίδιο ζήλο, με τα ίδια ιδανικά όπως εκείνα των πρώτων. Τις αξίες μας τις βάλαμε εκτός από την ψυχή μας και στους χορούς μας, στις μουσικές μας, στη ζωή μας. Με τους παλιούς να μεταγγίζουν γνώση, με τη νεολαία να πρωτοστατεί, με τα μικρά παιδιά να ακολουθούν...

Με αριθμό 250 περίπου μελών στα χορευτικά και μουσικά συγκροτήματα και με ακόμα μεγαλύτερο συνολικό αριθμό εγγεγραμμένων μελών (500) στα καταστατικά του συλλόγου, σε μια γειτονιά που κατά κύριο λόγο απαρτίζεται από πρόσφυγες της Σμύρνης και όχι του Πόντου, εμείς καταφέραμε να αγγίξουμε το κύρος μεγάλων συλλόγων της πόλης μας και να τύχουμε τον ανάλογο σεβασμό, με ιδιαίτερη υπερηφάνεια.

Όντας μέλος της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Ποντιακών Σωματείων (ΠΟΠΣ) και κατόπιν με την ίδρυση της Παμποντιακής Ομοσπονδίας Ελλάδος (ΠΟΕ) αναπόσπαστο μέλος της, ηΈνωση Ποντίων Μενεμένης συμμετέχει ανελλιπώς αλλά αποτελεί και διοργανωτή σε εκδηλώσεις ιστορικής μνήμης, σεμινάρια, πανελλήνια και παγκόσμια συνέδρια, συναπαντήματα νεολαίας, εκπαιδευτικές και πολιτιστικές διοργανώσεις.

Στον απόηχο της βιογραφίας αυτής οφείλουμε εκτός από το έργο μας να παραθέσουμε και τα πιστεύω μας. Λένε οι «πολλοί» πως σήμερα η παράδοση αιμορραγεί, πως η νέα τάξη πραγμάτων δεν χωράει τις εξεγέρσεις μας, πως είμαστε πια εκτός κλίματος, πως γινόμαστε παρατράγουδα στους «μελωδικούς ήχους» που επιβάλλει η παγκοσμιοποίηση. Εμείς λοιπόν, η Ένωση Ποντίων Μενεμένης - «Εύξεινος Πόντος» σε όλους όσους θέλουν την παράδοση να έχει ξοφλήσει, απαντάμε με θάρρος και τόλμη τα εξής:

Είμαστε απόγονοι Τραντέλλενων, μεγαλώσαμε με το μεγαλείο της ψυχής εκείνων, με την ηχώ από τις φωνές τους συντροφιά, που ζητούν να μην ξεχάσουμε.

Εμείς λατρεύουμε αυτό που δεν είδαμε, πιστεύουμε σε εκείνο που δεν ζήσαμε. Η αγάπη και το χρέος μας απέναντι στην από αρχαιοτάτων χρόνων ιστορία μας είναι ανεξάντλητα. Μπορούμε για τις αξίες μας και τα ιδανικά μας να γίνουμε χίλια κομμάτια.

Αυτή η γνώση φωτίζει τη δική μας στράτα. Στο βωμό αυτής της παράδοσης, που αιώνες τώρα αναγεννιέται από τις στάχτες της, στήνονται μεγαλεία. Κι αν ο παράδεισος του εκσυγχρονισμού και της «νέας τάξης πραγμάτων» επιβάλλει τη λήθη και τη λησμονιά, αυτόν τον παράδεισο εμείς δεν τον θέλουμε γιατί λυπούμαστε, μα είναι ένας πολύ φτωχός παράδεισος.

Θα μείνουμε να υπηρετούμε με όποιο κόστος την Ποντιακή παράδοση, γιατί είμαστε αθεράπευτοι εραστές της. Θα μείνουμε να σκαλίζουμε τις στάχτες και.... είθε να πάρει το όνειρο φωτιά και να φωτίσει ολόκληρο τον κόσμο!!!!